Rekolekcje Domowego Kościoła III stopnia w Rzymie były naszym marzeniem, odkąd dowiedzieliśmy się, że Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki właśnie tam je zaplanował. Przedstawiliśmy to marzenie Bogu na modlitwie i Jemu pozostawiliśmy dalsze działanie. Pragnieniem naszych serc podzieliliśmy się spontanicznie ze znajomym małżeństwem podczas spotkania rozpoczynającego nowy rok formacyjny w naszej parafii. Jeszcze tego samego dnia otrzymaliśmy niespodziewanie maila z informacją, że znajomi wspomnianego małżeństwa organizują w lipcu 2015 III stopień w Rzymie. Był to jakby pierwszy Boży znak, że jest szansa na spełnienie się tego marzenia. Kolejnym znakiem Bożego prowadzenia w tym kierunku były słowa Jana Pawła II nadane podczas Rejonowego Dnia Wspólnoty, w których mówił o spotkaniu z Oazą Rodzin III stopnia w Rzymie. Dzięki tym i kolejnym Bożym znakom i krokom spełniło się pragnienie naszych serc i uczestniczyliśmy w rekolekcjach organizowanych przez diecezję wrocławską. Przebywając w samym centrum Kościoła doświadczyliśmy głębokiej chrześcijańskiej jedności, zarówno międzydiecezjalnej (jesteśmy z archidiecezji katowickiej), jak również międzynarodowej (nasze uczestnictwo w odprawianej po włosku parafialnej mszy św. w Bazylice św. Jana na Lateranie oraz ludzi innych narodowości w naszych, polskich Eucharystiach odprawianych w rzymskich bazylikach). Jednoczyliśmy się również z chrześcijanami pierwszych wieków, odwiedzając miejsca, w których żyli, modlili się, przebywali, umierali i byli pochowani (podziemia Bazyliki św. Klemensa, Koloseum, Katakumby św. Kaliksta). Zachwycaliśmy się ich kunsztem artystycznym: misternie wykonanymi rzeźbami, mozaikami, freskami, mającymi swój niepowtarzalny urok. Dzięki nim mogliśmy między innymi dostrzec głębię nieba i kopuły w płaskich trójwymiarowych malowidłach i dowiedzieć się, że mozaika jest symbolem Kościoła – każda jej część, nawet najmniejsza jest potrzebna, by stanowić zwartą i piękną całość. Podziwiając sklepienie Kaplicy Sykstyńskiej, wracaliśmy myślą do początków stworzenia. Spotkaliśmy się z dużą ilością Świętych poprzez odwiedzanie miejsc im poświęconym (bazyliki: św. Jana, św. Piotra, św. Pawła, św. Wawrzyńca, św. Klemensa, św. Krzyża Jerozolimskiego, św. Sabiny, św. Bartłomieja i św. Wojciecha, kościoły: św. Szczepana, św. Anastazego, św. Ignacego Loyoli, św. Chryzogona, św. Aleksa, Il Gesu) oraz zawierających ich szczątki (Panteon, groby świętych w pobliskich kościołach, a przede wszystkim Bazylika św. Piotra, mieszcząca wiele szczątków i relikwii). Kroczyliśmy drogą Jezusa, św. Piotra, św. Pawła i całej rzeszy ich następców (Święte Schody, kościółek Quo vadis, Domine, Opactwo Tre Fontane). Uczciliśmy pamięć chrześcijańskich męczenników (Sanktuarium Męczenników XX i XXI w.z relikwiami m.in. bł. ks. Jerzego Popiełuszki). Ogromnym przeżyciem było uczestnictwo w Eucharystii przy grobie Jana Pawła II oraz Anioł Pański z papieżem Franciszkiem na Placu św. Piotra, gdzie spotkaliśmy młodzież oazową (również z naszego miasta, z naszej dzielnicy!) z ks. Ireneuszem Kopaczem, przebywających na ONŻ III stopnia organizowanej przez Międzynarodową Diakonię Ewangelizacyjną „Drogocenna Perła” w Carlsbergu. Miłą niespodzianką było spotkanie na rzymskich ulicach mieszkańców Wrocławia, którzy przybyli do Rzymu na rowerach, a także młodzieży z Płocka organizującej Światowe Dni Młodzieży w Polsce. Odwiedziliśmy Radio Watykańskie, a w nim, oprócz przywitania Sekcji Polskiej z jej kierownikiem o. Leszkiem Gęsiakiem SJ, radiową kaplicę oraz studio Karola Wojtyły, w którym prowadził swoje audycje. Dowiedzieliśmy się, że patronem radiowców jest św. Archanioł Gabriel, który jako pierwszy był przekaźnikiem Dobrej Nowiny. Innym polskim akcentem naszego pobytu w Rzymie było uczestnictwo w mszy św. w polskim kościele św. Stanisława Biskupa i Męczennika. W tych Bożych wędrówkach nieodłącznie towarzyszyła nam Maryja. Poznaliśmy naturę i podstawę Jej kultu, odwiedzając z modlitwą różańcową miejsca z nim związane (sanktuarium objawień Maryi Tre Fontane, bazyliki: S. Maria Maggiore, Santa Maria in Trastevere, Santa Maria in Cosmedin, kościoły: Santa Maria in Dominica, Santa Maria Sopra Minerva, Trinia dei Monti z kaplicą Mater Admirabilis). Poprzez czytane każdego dnia rozważania Jana Pawła II (Redemptoris Mater, Rosarium Virginis Mariae) i ks. Franciszka Blachnickiego odkrywaliśmy Maryję jako Matkę Mesjasza i Współpracowniczkę Odkupiciela, dostrzegając Jej jedność z Kościołem i Chrystusem, a także Jej udział w dziele zbawienia i uświęcenia. Był to dla nas czas pogłębiania więzi małżeńskiej (szczególnie podczas codziennych Dialogów małżeńskich), refleksji nad wspólnotą (dzielenie się w małych grupach), poznawania Kościoła i Bożego działania (konferencje). Podczas przedwyjazdowej, ostatniej Eucharystii, wraz z innymi uczestnikami rekolekcji, odnowiliśmy przysięgę małżeńską, co było dla nas szczególnie istotne, gdyż wyjazd do Rzymu był dodatkowo uczczeniem 25-tej rocznicy ślubu, którą obchodziliśmy w czerwcu tego roku.
Dziękujemy przede wszystkim Panu Bogu za to, że spełnił to nasze marzenie i pomógł przetrwać ogromne upały, pokazując, że gdy Jemu powierzy się w pełnym zaufaniu swoją drogę, On pomoże przetrwać w każdych warunkach. Dziękujemy serdecznie także Dorocie i Łukaszowi Kozyrom za rewelacyjne przygotowanie tych rekolekcji, księżom Grzegorzowi Stolarskiemu i Andrzejowi Godyniowi za przewodnictwo duchowe, Alicji i Grzegorzowi Chrzanowskim za doskonałe prowadzenie nas po Rzymie i ciekawe przekazywanie maksimum informacji o odwiedzanych miejscach, Jolancie i Piotrowi Litmanowskim za muzyczne uskrzydlanie naszych dusz gitarą i anielskim śpiewem, Marzenie i Mariuszowi Pełczyńskim za fotograficzne uwiecznienie tych ulotnych chwil, które na zawsze pozostaną w sercu.
Polecamy wszystkim rekolekcje III stopnia w Rzymie – miejscu, z którego wywodzą się nasze chrześcijańskie korzenie. Chwała Panu!
Anna i Bronisław Zagalscy
