Tydzień temu odbył się kolejny, a konkretnie 6. zjazd Szkoły Animatora, którego temat brzmiał „Modlitwa”. Można się więc domyślać, że cały spędzony czas w Jaworniku był nią wypełniony, ale pozwólcie mi powiedzieć, jak to dokładnie było.

W sobotę (już ciemnym świtem!) zaczynając jutrznią, czyli modlitwą Kościoła, witaliśmy Pana. Potem nasze żołądki powitały śniadanie, po którym byliśmy zwarci i gotowi by wysłuchać konferencji zatytułowanej „Modlitwa oddechem Nowego Życia”, no bo: czyż nie w Nim wszystko staje się nowe? Dowiedzieliśmy się czym tak naprawdę jest modlitwa, jakie są jej formy i jak wielką rolę odkrywa w naszym rozwoju duchowym wraz ze Słowem Bożym i Liturgią (ale o tym następnym razem).

Co do Słowa, zaczerpnęliśmy Je podczas Namiotu Spotkania. Pokazało nam Ono, że nie należy ustawać w modlitwie. Zatem szukaliśmy i znaleźliśmy Go także podczas Godziny w ciągu dnia. Jednak Pan chce również, aby Jego dzieci były zdrowe i najedzone, więc dzięki pani Małgosi mieliśmy wspaniały obiad, po którym cieszyliśmy się piękną pogodą i chwilą wolnego czasu. Człowiek jest jednak istotą społeczną i nie lubi być długo sam, toteż wymyślono podwieczorek by móc śmiać się i rozmawiać z innymi. Podczas Czasu dla Wspólnoty dalej byliśmy razem, ale dowiadywaliśmy się jak nie należy oceniać innych w ogóle nie znając ich historii. Nauczyliśmy się „Patrzeć poza tym co widać”.

Był to zjazd październikowy, więc nie mogliśmy zapomnieć o naszej Matce Maryi i wraz z wiernymi odmówiliśmy różaniec przed Eucharystią. Uświadomiliśmy sobie, że to właśnie ona jest najpiękniejszą modlitwą. Po napełnieniu ducha (a także żołądka po kolacji) odwiedzili nas Magda i Adam Woźniak, którzy opowiadali nam o Diakonii Modlitwy i jej działalności. Po spotkaniu wspólnie się modliliśmy i adorowaliśmy Najświętszy Sakrament, by potem przemyśleć wszystkie sprawy dnia zanurzając się w Silentium Sacrum.

W niedzielę (już bladym świtem, dzięki dodatkowej godzinie snu i zmianie czasu) zaczęliśmy jutrznią, by zaraz po niej przystąpić do stołu pańskiego wraz z mieszkańcami Jawornika i cieszyć się obecnością Jezusa w nas. Po niedzielnym śniadaniu, mieliśmy warsztaty, gdzie uczyliśmy się, jak mądrze i kreatywnie wykorzystywać rożnego rodzaju źródła i zasoby Internetu na spotkaniach (w końcu animator XXI wieku, nie?), a także jak ważne jest weryfikowanie informacji oraz jak hasło „u mnie się sprawdziło” nie wyznacza prawdy absolutnej. Następnie zwróciliśmy się do Boga w Godzinie w ciągu dnia, by zaraz po tym zakończyć rozesłaniem. A może rozpocząć?

Bóg zawsze zwraca się do nas pierwszy. Nasza modlitwa jest odpowiedzą na Jego wcześniejsze wołanie. Czy to prośba, dziękczynienie czy też akt skruchy: my odpowiadamy Jemu. A On stale czeka na naszą odpowiedź i nie przestaje nas wzywać. Odpowiesz Mu?