Autorką relacji jest Alicja Pakuła, kadry uchwyciła Klaudia Chrószcz

Czym jest Nowa Kultura w Ruchu Światło-Życie? Ktoś powiedział, że to ciężkie pytanie. Chyba miał trochę racji. W miniony weekend uczestnicy Szkoły Animatora bardzo mocno zastanawiali się nad odpowiedzią.

Kultura to wszystkie przejawy działaności człowieka. – dzieli się Piotrek przemyśleniami z Namiotu Spotkania – Jak człowiek ma byle co w sercu, to jego kultura jest byle jaka… jeżeli zaś prowadzi głębokie życie duchowe, to wszelkie jego działania, podejmowane aktywności wynikają z serca, które jest skupione na Bogu . Wtedy jego kultura jest ewangeliczna.

Nie sposób w tym momencie nie przytoczyć encykliki, z której treści czerpaliśmy naszą wiedzę, czym Nowa Kultura powinna być. Jan Paweł II mówi o miłości miłosiernej – tej, bez której sprawiedliwość „może doprowadzić do zaprzeczenia i zniweczenia siebie samej”.

Nowa Kultura? Miłość i miłosierdzie jako postawa serca. To nie tylko jakieś ubieranie się lub nieubieranie, ale prawdziwa miłość, która jest dwustronna – która nie tylko daje, ale też czerpie. Bez miłosierdzia ludzkość zatraca moralność i humanizm – mówi Natalia.

Ksiądz Waldemar mocno podkreślał, że Nowa Kultura nie jest czymś, co można wypracować, ale że jest owocem relacji z Jezusem. W swojej wypowiedzi podkreśla to także Tomek:

To konsekwencja życia z Chrystusem – to, że się z Nim zaprzyjaźniam i chcę realizować to, co słyszę będąc konsekwentnym w każdej dziedzinie życia.

Magda nigdy się specjalnie nie zastanawiała nad tym, czym dla niej jest Nowa Kultura. Było to zagadnienie nie do końca zrozumiałe.

Zjazd usystematyzował mi ten temat. Nowa Kultura to styl życia, do którego mam wzrastać, cały czas się rozwijać.

Nasz gość, ks. Wojciech Ignasiak pokazał nam, że w Nowej Kulturze bardzo ważna jest ewangelizacja wyzwolenia, czyli gotowość, by pewne rzeczy podjąć.

Wiara, relacja z Jezusem ma zmieniać to, co jest złe. Nie można uciekać od czegoś i w coś, inaczej nawet modlitwa może stać się ucieczką.

Czym jest Nowa Kultura? Tak, to ciężkie pytanie. Nie da się o niej mówić bez innych drogowskazów, których przeżywanie już za nami. Dla mnie bowiem jest to wynik tych poprzednich – przyjęcie Jezusa na wzór Maryi, modlitwa Słowem Bożym pod natchnieniem Ducha Świętego, trwanie we wspólnocie Kościoła, radość z przeżywania liturgii i świadectwo tego życia objawiające się właśnie w tej miłosiernej miłości wobec bliźnich. To po prostu jest w sercu i wszystkie te kroki wraz z IX prowadzą do jednego – do Agape.