Królewska godność Na czym polega? To pytanie, na które w miniony weekend 23-24.11.2019 r. próbowali odpowiedzieć uczestnicy Szkoły Animatora drugiego roku, przeżywając swój kolejny, siódmy zjazd na temat Liturgii.
Tak się złożyło, że w niedzielę była obchodzona Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, więc poszczególne punkty dnia nawiązywały do tego wydarzenia.
Na dobry początek – jutrznia, już podczas której dostaliśmy niespotykane zdanie do przemyślenia: „by całe moje życie było liturgią”. Ogarnięci tymże początkiem treści będącym wstępem do przeżywanego zjazdu i umocnieni siłami fizycznymi po obfitym i smacznym śniadaniu, mieliśmy Zawiązanie Wspólnoty. Oczywiście, wszystko odbywało się w klimacie przeżywanej uroczystości. Po wielu zadaniach, jakim każda grupa stawiła czoła, zjednoczeni wspólnymi siłami odkryliśmy hasło zabawy: „Chrystus Królem”.
Był również czas na pogłębienie relacji z Panem Bogiem. Nie zabrakło zarówno wspólnej modlitwy brewiarzowej, jak i modlitwy w ciszy. Każdy mógł w czasie Namiotu Spotkania, adoracji spojrzeć na Jezusa i poprosić Go, by zasiadł na tronie naszych serc. Człowiek jest powołany do miłości, zatem musi przebywać wśród ludzi.
Kolejnym punktem dnia były spotkania w grupach. W oparciu o niedzielną Liturgię Słowa, rozważaliśmy i dzieliliśmy się przemyśleniami na temat Pana Jezusa jako Króla. Jakie posiada cechy jako Król? Po mocnej dawce rozważań, kolejna dawka jedzonka, modlitwy – Nieszpory
oraz przebywanie ze sobą, integrowanie się, tworzenie wspólnoty podczas wspólnej kawy i podwieczorku.
Od razu po nim wysłuchaliśmy konferencji na temat wspólnoty parafialnej, w której każda mała wspólnota powinna ze sobą współpracować. W czasie liturgii, zwłaszcza Eucharystii jest wiele funkcji i posług do rozdzielenia. W tym objawia się także jej piękno i jedność. Przez to każdy może poczuć się potrzebny, doświadczyć, że wszystkoczyni się dla Boga.

Ponieważ, jak czytamy w dokumentach kościelnych: „Eucharystia jest źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego”, więc udaliśmy się do naszej kaplicy na wspólną Eucharystię. W czasie sobotniej Mszy Świętej najbardziej wybrzmiało, że Jezus jest niezwykłym, wyjątkowym Królem – bez berła i tronu, za to z koroną cierniową, zabity na drzewie Krzyża. Król, który otworzył nam bramy nieba. Króla, którego podczas Eucharystii możemy zobaczyć Żywego i
Prawdziwego. Króla, który włada nad swoim ludem w sposób indywidualny, bowiem do każdego podchodzi z indywidualną miłością. Króla, który jak Dobry Pasterz troszczy się o każdego z nas.
Ubogaceni obecnością Jezusa pośród nas, po wspólnym posiłku i rozmowach, jako modlitwę wieczorną braliśmy udział w Godzinie Czytań.
To był dobry czas. Na pewno każdy mógł wyciągnąć dla siebie jakąś myśl, refleksję z czytanych lub śpiewanych treści. Nadszedł czas na to, by powierzyć to wszystko Panu Jezusowi. Na to, by stać się Bożym Królestwem, „wtedy Pan przechadzać się będzie w nas, jakby w duchowym raju”.
Ostanie godziny w Jawornickim Domu…
Podczas jutrzni (znajdowanie numeru stron w brewiarzu już nie jest dla nas problemem 😀 ) na nowo uświadomiliśmy sobie, że jesteśmy ludźmi wolnymi, gdyż to od nas zależy, kto będzie nad nami i w nas królował. Może będzie to Jezus, może już to jest Jezus, a może jeszcze jakiś grzech, zniewolenie nam w tym przeszkadza.
Podczas niedzielnej Eucharystii prowadziła nas myśl, że przez przyjęcie władzy Jezusa nad nami, stajemy się jednocześnie Jego uczniami.
Królowanie Jezusa polegało przede wszystkim na służbie. Zwłaszcza tego możemy się od Niego uczyć. Po śniadaniu, mieliśmy okazję do sprawdzenia naszej inwencji twórczej.
Na warsztatach o kreatywności w posłudze wykonywaliśmy różne zadania, żeby pobudzić naszą wyobraźnię. Później razem wymyślaliśmy pomysłowe Zawiązanie Wspólnoty, które można wykorzystać na Dniu Wspólnoty.

Modlitwa w ciągu dnia i rozesłanie. Ostatnie podsumowujące treści: „Największym terrorystą liturgii jest pośpiech” i „Jezus jest Królem, który nie prowadzi do nikąd, On prowadzi do Ojca Niebieskiego.” Przez cały zjazd, odkrywając piękno Liturgii, jednocześnie odkrywaliśmy, na czym polega królowanie Jezusa.
Ale oba te aspekty – Liturgia i przeżywana Uroczystość wyjątkowo ze sobą się łączą. Otóż w czasie liturgii kontemplujemy niezwykłe spotkanie, właśnie z Jezusem Królem. Spotkanie dwóch serc – serca Jezusa i serca każdego z nas. Oby nigdy w nas nie zabrakło pragnienia tego spotkania.