Idźmy i głośmy miłosierdzie górnośląskiej ziemi!

IMG_7425.JPG

W ostatnią Niedzielę Roku Liturgicznego obchodzimy Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Jest to równocześnie odpust parafialny parafii katedralnej w Katowicach. W tym roku tego samego dnia miały miejsce również dwa kolejne ważne wydarzenia: papież Franciszek w Rzymie zamknął Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra, kończąc tym samym Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia, a w katowickiej archikatedrze arcybiskup Wiktor Skworc podczas uroczystej Mszy Świętej zamknął II Synod Archidiecezji Katowickiej. I o tym ostatnim wydarzeniu będzie ta relacja.

Cztery lata, czyli Synod w liczbach

Na początek kilka suchych faktów, mających na celu przybliżyć to, czym właściwie był właśnie zakończony synod naszej diecezji.

II Synod Archidiecezji Katowickiej rozpoczął się 25. listopada 2012 roku, również w Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Na synod składały się: komisja główna, zespół legislacyjny, zespół teologiczny, szesnaście komisji tematycznych, a także zespoły parafialne, zespoły młodzieżowe, zespoły środowiskowe oraz zespoły internetowe. Wart podkreślenia jest niemały udział członków Ruchu Światło-Życie w pracach synodu.

W czasie czteroletnich prac komisje spotkały się jedenaście razy w ramach tzw. sesji plenarnych (pierwsza 14. marca 2015 roku, ostatnia 7. maja 2016 roku). Dokument końcowy synodu, podpisany uroczyście przez abpa Wiktora Skworca w ostatnią niedzielę, liczy niemal 200 stron.

Ale minione cztery lata, to dopiero początek. Bo zakończenie obrad synodu nie oznacza, że teraz można pięknie oprawiony dokument odłożyć na półkę, a „będzie nadal tak, jak jest”. Czeka nas kolejnych dziewięć lat. O jakie dziewięć lat chodzi? Między innymi o tym mówił ksiądz arcybiskup w swojej homilii. Ale po kolei.

Synod i co dalej?

W minioną niedzielę katowicka katedra była wypełniona po brzegi. Uroczystej Eucharystii przewodniczył metropolita katowicki ks. abp Wiktor Skworc, a towarzyszyli mu arcybiskup senior Damian Zimoń, biskupi pomocniczy Adam Wodarczyk i Marek Szkudło, a także biskupi z sąsiednich diecezji: Jan Kopiec z Gliwic oraz Andrzej Czaja z Opola. Obecni byli także członkowie kapituły katedralnej, wielu kapłanów diecezji i przedstawiciele życia konsekrowanego. Już samo to czyniło tę Mszę Świętą szczególnie uroczystą. Jeśli do tego dołożymy oprawę muzyczną, na którą składały się Chór i orkiestra Ośrodka Liturgicznego Ruchu Światło-Życie oraz Chór Chłopięcy Archidiecezji Katowickiej Pueri Cantores Katovicenses pod dyrekcją ks. Bartosza Zygmunta oraz części stałe Missa Ioannis Pauli Secundi Henryka Jana Botora, to o uroczysty charakter liturgii mogliśmy być spokojni.

W ramach homilii arcybiskup Wiktor Skworc zwrócił uwagę, że idea II Synodu wypłynęła z troski i odpowiedzialności za dobro wspólne, jaką jest nasza diecezja. Kościół katowicki został przez arcybiskupa przyrównany do obrazów ewangelicznych: ziarnka gorczycy, które staje się wielkim drzewem, ziarnka pszenicy, które daje stokrotny plon.

Arcybiskup podziękował w homilii wszystkim, którzy wnieśli swój wkład w prace synodu. Zaprosił także wszystkich zebranych do tego, by najbliższe dziewięć lat, które będą czasem przygotowania do okrągłej setnej rocznicy utworzenia archidiecezji katowickiej, były czasem wprowadzania postanowień synodu w życie.

Następnie biskup nawiązał do Aktu Przyjęcia Chrystusa Królem i Panem. Powiedział, że publiczne akty są nie do przecenienia i ważne jest, aby, choć współcześnie potrzebne ustawy, wskazania i dokumenty, nie przysłoniły nam tego, co najistotniejsze, czyli działania. Ostatnie zdania wypowiedziane przez arcybiskupa były w moim odczuciu chyba najistotniejszymi zdaniami całej homilii:
„Nie litera, lecz Duch, który ożywia literę, nadaje sens naszemu działaniu. Dlatego idźcie i głoście, jako świadkowie, w mocy Ducha Świętego, który został nam dany. Idźcie i głoście ewangelię miłości i miłosierdzia na tej górnośląskiej, spracowanej i eksploatowanej ziemi, gdzie naturalne cnoty mieszkańców łączą się w harmonijną całość z Bożą łaską, splatają się ze sobą jak wieże kościołów, szyby kopalń, strzeliste wieżowce i świątynie kultury, wspólnie opasujące pejzaż górnośląskiego nieba. Bracia i siostry – idźcie i głoście Ewangelię, mocą słowa oraz światłem synodalnego świadectwa! Amen.”

Czyny, nie słowa

Pod koniec Eucharystii arcybiskup Wiktor Skworc w imieniu wszystkich zgromadzonych dokonał Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa jako Króla i Pana. Bezpośrednio z tego aktu wypłynęło uroczyste „Te Deum Laudamus”.

Na zakończenie Eucharystii metropolita katowicki udzielił apostolskiego błogosławieństwa, które miało tego dnia szczególne znaczenie, gdyż było jednocześnie posłaniem do realizacji dzieła II Synodu Archidiecezji Katowickiej. Po błogosławieństwie uformowała się procesja do kaplicy Ducha Świętego, gdzie kanclerz kurii metropolitarnej, ks. Jan Smolec, odczytał dekret zatwierdzający dokumenty synodu, po czym arcybiskup Wiktor Skworc uroczyście podpisał dekret i statuty zebrane w księdze synodalnej.

Na sam koniec zostały rozdane także medale Pro Christo Regno, które arcybiskup metropolita wręcza zasłużonym dla budowania Królestwa Jezusa na ziemi.

Tradycją jest, że na zakończenie uroczystej Eucharystii w niedzielę Chrystusa Króla duszpasterz archidiecezji katowickiej wręcza tzw. „złote jabłko”. Tego dnia trafiło ono do sekretarza synodu, bo jak sam biskup stwierdził, „nie mogło być inaczej”. Po zakończeniu liturgii (już nie złotym) jabłkiem, tradycyjnie z małopolskich sadów, mogli poczęstować się wszyscy zebrani.

Ruch Światło-Życie, a II Synod Archidiecezji Katowickiej

Jakie znaczenie dla Ruchu mają postanowienia synodu? To zapewne temat na drugi i to dosyć obszerny artykuł. Niemniej warto już teraz zaznaczyć, że wizja Kościoła zapisana w dokumentach synodalnych oddaje ideę promowaną przez Sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, który postrzegał Kościół jako wspólnotę wspólnot. Członkowie Ruchu Światło-Życie na pewno będą mieli też swój wkład w to, aby postanowienia synodu nie pozostały martwymi zapisami. Już teraz warto zapoznać się z uchwałami synodu i pomagać wdrażać je w swoich parafiach i wspólnotach. Idźmy i głośmy!

{joomplucat:6 columns=3}

Maj 2024

9 maj

Cały dzień
Rozpoczęcie Dni Modlitw do Ducha Świętego w intencji OŻK

11 maj

Cały dzień
29. Międzynarodowe Spotkanie Ruchu Światło-Życie „Parresia” Online
Krąg Diecezjalny – wybory nowej pary diecezjalnej