W ciepły jesienny poniedziałkowy wieczór (choć temperatura wyraźnie zbliżona była wakacyjnej atmosferze) spotkali się Moderatorzy i Odpowiedzialni w rejonach naszej archidiecezji na pierwszym Dniu Wspólnoty w Katowicach. 14 października to był, więc wcale nie musiało być wtedy ciepło – a było! Ale któżby teraz roczulał się nad pogodą? Właściwie to mógłby nawet padać deszcz, nawet deszcz ze śniegiem…

Spotkanie rozpoczęło się Eucharystią – otoczyliśmy modlitwą każdą z gałęzi Ruchu Światło-Życie. Po Mszy uklęknęliśmy przed Najświętszym Sakramentem by prosić. Prosić o jedność, o gotowość do służby – takiej służby, która wskazuje na absurd i wspaniałość Bożej Miłości – nas to porwało i porywa, nie możemy zapominać o tym, by porywać do tego możliwie wszystkich 🙂

A potem…do roboty! Przeanalizowaliśmy słupki statystyczne naszych wzlotów i upadków w sprawach rekolekcji wakacyjnych – wyciągnęliśmy wnioski, postawiliśmy sobie konkretne wyzwania i zadania do wykonania. Z fragmentem „Christus vivit” przed oczami zamknęliśmy tą część spotkania:

Prośmy Pana, aby uwolnił Kościół od tych, którzy chcą go postarzyć, zakotwiczyć w przeszłości, zatrzymać, unieruchomić. Prośmy Go też, aby uwolnił go od innej pokusy: uwierzenia, że jest młody, bo godzi się na wszystko, co oferuje mu świat, wierząc, że w ten sposób się odnawia, ponieważ ukrywa swoje orędzie i wtapia się w otoczenie. Nie. Jest młody, kiedy jest sobą, gdy otrzymuje coraz to nowe siły płynące ze słowa Bożego, z Eucharystii, z obecności Chrystusa każdego dnia. Jest młody, kiedy potrafi powracać do swojego źródła. (p.35)

I pojawił się czas na ważne „wolne głosy” oraz nieplanowaną rekreację…:) Inicjatywy Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, Sióstr Służebniczek, Diakonii Słowa i Diakonii Misyjnej – ta ostatnia zaprosiła nas do wspólnej zabawy: mały wyścig o miejsca na podium odpowiadając na 16 pytań związanych z misyjną działalnością Ruchu wzbudził poruszenie wśród tłumów zasiadających na spotkaniu. Bo fakt jest taki, że rejonów w naszej diecezji jest niemało (dokładnie 26 przyp. red.), więc na Dniu Wspólnoty jest tłumnie i całkiem ciasno…:)

Jednak ta ciasnota wcale nie wpływa na ciasność umysłów, serc czy tym bardziej miejsc, gdzie mamy się dzielić Ewangelią – jest co robić! Już świerzbią ręce do roboty! 😉