Jest takie niedzielne popołudnie w Katowicach, które przyprawia niektórych o dreszcze. Ciarki po prostu takie po plecach – i to z różnych powodów. Jednych ponoszą emocje i ekscytacja ze spotkania z ludźmi, a dla innych to reakcja na gwar i piski roznoszące się po ulicach Śródmieścia. Ale DRESZCZE to najlepsze słowo, które opisuje to popołudnie – popołudnie pierwszej niedzieli września, Dnia Wspólnoty Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Katowickiej.
Już od godziny 13.00 na ulicach Wita Stwosza, Powstańców czy Plebiscytowej można było zanotować wzmożony ruch pieszych i taki jakby gwar unoszący się nad tymi ulicami. Atmosfera „dziś wydarzy się coś wielkiego” była wyczuwalna w powietrzu – serio, serio, w ogóle nie przesadzam. Jest coś w tym, gdy młodzi ludzie gromadzą się w jednym miejscu, że uśmiech pojawia się na twarzy i takie poczucie, że jest jeszcze tak dużo do zrobienia dla nich i z nimi…;)
W Katedrze w ławkach zrobiło się coraz ciaśniej, w sumie to już im bliżej Eucharystii tym miejsca nie było wcale… Ruch Światło-Życie opanował każdą przestrzeń tej świątyni. DRESZCZE – poczucie żywego, młodego (ciałem, sercem, duchem) Kościoła. Ludzie zachwyceni służbą, gotowością do tego by służyć. DRESZCZE, gdy odprawiać Eucharystię wychodzi masa księży, pięciu biskupów… DRESZCZE, gdy słyszysz z ambony głos Arcybiskupa, który mówi, że jesteś powołany do tego by budować pokój na Ziemi nie zapominając o pokorze służby. DRESZCZE gdy widzisz i czujesz, że jesteś częścią prawdziwej wspólnoty zjednoczonej w Duchu…
Po spotkaniu przy ołtarzu znów wyszliśmy na ulice – by świętować. Gwar rozmów, śmiechów, krzyków, ludzie tańczą, śpiewają. Co się obrócisz ktoś woła Twoje imię, wyciąga dłoń, mówi, że tak cieszy się, że może Cię spotkać! Czyste szaleństwo! Dzieje się miliard rzeczy jednocześnie, a i tak widzisz w tym spójną całość… Nie wiem czy byłeś/byłaś tam też Ty – ale czujesz DRESZCZE?
Zdjęcia udostępnił nam: Emmanuel.pl
A wszystkie zobaczyć możecie na Facebook’u w galerii tutaj>>
