Pan Bóg stawia nam na drodze ludzi, a my jako ludzie Ruchu mamy im towarzyszyć, ich wspierać, prowadzić na drodze do… no właśnie, do czego? Do Prawdy!
Bo właściwa wolność nie może się obyć bez odniesienia do prawdy… W tej tematyce obracaliśmy się w czasie Wielkopostnego Dnia Wspólnoty Moderatorów i Odpowiedzialnych. Zadaliśmy sobie pytania o swoich przewodników w mądrości, o to czy może sami nie jesteśmy przypadkiem “najmądrzejsi”…
Wielokrotnie stajemy przed pokusą tego, by być “naj”, bo przecież…stoimy na czele, zasługujemy na chwałę bo robimy tak wiele… Ile razy chcemy wystąpić z szeregu by pokazać siebie? Ile razy pokornie w tym szeregu zostajemy…by po prostu działać razem? Czy te “naj” to moje “najmądrzejszy” “najsłynniejszy” “najlepszy” czy może jednak “najpokorniej proszę Cię Panie bym działał na Twoją chwałę”? Oby…
Zadając sobie pytania o Prawdę, w mojej głowie pojawia się kolejnych pytań tysiące…
Stanął przed nami ks.Krzysztof Matuszewski – mówił o tym, że człowiek jest szczery w emocjach, że emocje to najjaśniejsze komunikaty naszej osobowości, że są one tak spójne z człowiekiem, że musimy je obserwować bo… bo nigdy nie zrozumiemy siebie, swojej relacji z Panem Bogiem, swojej relacji z drugim człowiekiem… Emocje, jak drogowskazy. Drogowskazy do prawdy o człowieku!
Spotkanie z Prawdą zmienia człowieka, zmienia serce, zmienia wzrok, słuch i inne zmysły… Prawda to motor relacji, Prawda to cel bycia dobrym, bycia pokornym “NAJ”.
Nie zapominajmy o tym, służmy w tym.
Pan Jezus, króluje służąc, a My chcemy tak jak On – więc nie błąkajmy się po obcych stadach…;)
